Za chorobę zawodową uważa się chorobę przedstawioną w rozporządzeniu Rady Ministrów. Choroba zawodowa to m.in. ołowica, zatrucie substancją chemiczną, astma oskrzelowa, choroba popromienna, przewlekłe choroby układu ruchu, zespół cieśni w obrębie nadgarstka, ubytek słuchu spowodowany hałasem, gorączka metaliczna.

Ogólnie choroby zawodowe można opisać jako choroby, które powstały wskutek działania czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy. Powstają najczęściej podczas stałego przebywania w niedogodnej pozycji ciała, regularnego wykonywania forsownych ruchów lub ciągłego przebywania w środowisku zawierającym czynniki szkodliwe dla zdrowia. Zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej pracownika lub byłego pracownika oraz jej rozpoznanie powinno nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym lub po zakończeniu pracy w tym środowisku.

Z tytułu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy możemy wystąpić o świadczenia takie jak: zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, rentę z tytułu niezdolności do pracy, dodatek do renty rodzinnej, dodatek pielęgnacyjny, pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych lub zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne w zakresie określonym ustawą. Tego wszystkiego można dokonać w przychodni: portal.

Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie spowodowane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z wykonywaną pracą. Bezpośrednio po otrzymaniu informacji o zaistniałym wypadku pracodawca jest zobowiązany do powołania zespołu powypadkowego, który natychmiastowo powinien przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku. Zespół ustala również czy do wypadku doszło w związku z wykonywaną pracą i przedstawia umowny czas pracy danego pracownika. Ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego bądź długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie lub renta. Badania takie wykonują różni lekarze: w to. Przy ustalaniu podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy stosuje się przepisy art.

Masz chęć zgłębić więcej podobnych informacji? Jeżeli tak, to zobacz to unikalne www (https://www.tomaszpurwin.pl/), gdyż też Cię na pewno zaintryguje.

15 ustawy emerytalnej. W danej ustawie znajdziemy również informację dotyczącą podstawy wymiaru emerytury.

Firmy zatrudniające co najmniej 20 osób nie mogą zwolnić pracowników, wręczając im wprost wypowiedzenia, jeśli przyczyna redukcji jest po stronie pracodawcy. Zanim to nastąpi, pracodawca musi przeprowadzić procedurę przedstawioną w ustawie o zwolnieniach grupowych. Pracownicy korzystają wtedy z praw jakie niosą zwolnienia grupowe. Przedsiębiorcy rozwiązujący umowę o pracę z pracownikami, w trakcie zwolnień grupowych, muszą wypłacić im odprawę pieniężną. Odprawa wypłacana może być z puli przeznaczonej na fundusz świadczeń socjalnych. Pracodawca musi również uregulować wszelkie inne płatności jak np. wynagrodzenie za przepracowane godziny nadliczbowe oraz za niewykorzystany urlop.